شهر هوشمند چیست؟
کمپانی های بزرگ در زمینه مدیریت فناوری اطلاعات، مخابرات و مدیریت انرژی مانند سیسکو، اشنایدر الکتریک، آی بی ام و مایکروسافت راه حل ها و طرح های عملیاتی جدیدی را برای شهرهای هوشمند ارائه کرده اند.
کمپانی سیسکو، طرحی را به نام شهرنشینی هوشمند جهانی برای کمک به شهرها در سراسر دنیا با استفاده از شبکه به عنوان وسیله ای برای مدیریت یکپارچه شهر، افزایش سطح کیفیت زندگی شهروندان، و توسعه اقتصادی پیشنهاد کرده است. کمپانی آی بی ام، طرح شهرهای هوشمند خود را برای تحریک رشد اقتصادی و کیفیت زندگی در شهرها و مناطق محروم، معرفی کرده است، این طرح با استفاده از رویکردهای جدید و تفکرها و ایده هایی که برای اعمال بر روی اکوسیستم شهری دارد قصد به وجود آورد یک شهر یکپارچه را دارد. توسعه دهندگان حسگرها و کمپانی های استارتاپ به صورت مداوم برنامه های جدیدی را برای شهر های هوشمند ساخته و ارائه می کنند.
شهر هوشمند یک چشم انداز توسعه شهری برای یکپارچه سازی فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و اینترنت اشیاء (IoT) است که با هدف به وجود آوردن یک روش امن برای مدیریت کردن دارایی های شهری می باشد، دارایی های شهری از جمله ساختمان های داخلی سیستم های اطلاعاتی، مدارس، کتابخانه ها، سیستم های حمل و نقل، بیمارستان ها، کارخانجات انرژی، شبکه های تغذیه آب، مدیریت پسماند ها، سازمان های اجرایی، و دیگر خدمات اجتماعی می باشند ولی به این سیستم ها محدود نمی شود و ممکن است به دیگر سیستم های موجود در شهر بسط داده شود. هدف از ساختن یک شهر هوشمند این است که کیفیت زندگی را با استفاده از انفورماتیک شهری و فناوری افزایش دهیم تا بتوانیم بازدهی خدمات را به این طریق بهبود دهیم و نیازهای مردم را به خوبی پاسخ دهیم. فناوری اطلاعات و ارتباطات به مسئولین شهری اجازه می دهد تا به صورت مستقیم با جامعه و زیرساخت های جامعه در ارتباط باشند و تمامی اتفاقاتی را که در سطح شهر رخ می دهند، و نحوه رشد شهری، و نحوه ارائه یک کیفیت بهتر از زندگی را کنترل کنند. با استفاده از سنسورهایی که با سیستم های کنترل و نظارت زنده یکپارچه شده اند، داده ها و اطلاعات مربوط به شهروندان و دستگاه ها جمع آوری می شوند، سپس پردازش و تجزیه تحلیل خواهند شد. این دانش و اطلاعات به دست آمده نقاط قوت و کلیدی برای مبارزه با عدم بازدهی سیستم ها می باشند.
از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای بالابردن کیفیت، عملکرد و تبادل خدمات شهری استفاده می کنند تا بتوانند هزینه ها و مصرف منابع را تا جایی که امکان دارد کاهش دهند و ارتباط بین شهروندان و دولت را افزایش دهند. کاربردهای شهر هوشمند با هدف توسعه و بهبود مدیریت چرخه های شهری ساخته شده اند و پاسخ های همزمان و زنده را به چالش ها می دهد. یک شهر هوشمند باید به خوبی برای پاسخ دادن به چالش ها پاسخ دهند و کار این شهرها پیشرفته تر از ارتباط های “انتقالی” شهری در بین شهروندان شده است. با این حال، این اصطلاح هنوز خیلی شفاف نیست و کاملاً واشکافی نشده است و بنابراین، برای تفسیرهای مختلف و موضوع های پژوهشی متنوعی باز می باشد.
اصطلاعات دیگری که برای شهر هوشمند به کار برده شده اند عبارتند از دهکده سایبری، شهر دیجیتالی، جوامع الکترونیکی، شهر انعطاف پذیر، شهر باهوش، شهر دانش بنیان، شهر MESH، شهر از راه دور، تلتوپیا، شهر همه جا حاضر، شهر عجیب و غریب و … که در جاهای مختلف به جای شهر هوشمند به کار برده شده اند.
بخش هایی از جامعه که قابلیت اعمال شهر هوشمند و سازگاری با آن را دارند عبارتند از خدمات دولت، مدیریت ترافیک و حمل و نقل، انرژی، سیستم سلامت، آب، کشاورزی شهری خلاقانه، و مدیریت پسماندها.